لیر سوخته

آخ که و لیر سوخته دلم ده بالنه  پر نزنه

میر و وفا رگذری هم حلقه وه در نزنه

ای اور و بارون اسمو که تم وتم دش یا وه هار

وه سر بونه رومسم هم یه توکه  تر نزنه

ار ور کنه باد چپی چی گرداوی بونت وا غر

چرخ فلک دی روزگار سی من وتو غر نزنه

شور و نشاط زیترم ده یاد برده دور و زمو

نه چی ایسه که بخت خوم هم هلومی گر نزنه

فصل پوئیز ده دل پیر هه چی بهاره ده خیال

وقت زوالش که رسس گیاش  چکر نزنه

ای روزگار بی مروت تیزی خارت ها ده پام

ده رنج و جور و دسه تنگ  کور وه بویه سر نزنه

چراغ و ماه ده پشت بو کی دیوخون روشنا کنه

چنار  و بیده  لوی آو ریشه ده کمر نزنه

اگر تونی وا سروئی  یا  هیوله خوش کو دلم

شوگار بختم که رسس ، هام ساز چمر نزنه

شعر :فرامرز محمدی

لیر :خانه های قدیمی که در روستا با گل وسنگ و تیرهای چوبی میساختند

بالنه :پرنده    تم تم : هر مرحله بارش باران که در مدت زمان کوتاه

یا وه هار : می بارد       بو: بام         رومسه : ویران

زیتر : گذشته            ایسه : اکنون    هلوم : یک لحظه

گر :توقف کوتاه       ورکرده :شروع وزش باد یا بارش باران

بونت وا غر : ترا به دور خودت می چرخاند

کور : پسر      بویه : پدر  هیوله:یا سیت بیارم سرود شادی هنگام جشن عروسی وشادی بصورت گروهی یا فردی خوانده می شود.