نوای بی نوایی
نوای بی نوایی
باد و بارو جامالگیان شوشته هه دوش
چول وین مالگیاچی قورسونیا خاموش
ده ته چا دل ناله سردی یا وگوش
چی خاو پاری همه چی بی فراموش
* * * * *
کوره کرد دل سی عشایر بی ستار
بیقراره هی چن ساله ازگار
نه ده کس یا نه کس منه نه مالی
نه گلونه نه ایلی بزنه بار
* * * * *
یرسم سیت سرم منه بن لار
کی ها بیای کل کسم وادیار
سر زیواره پلمت گیره دل تنگ
روز اواره شو خواو نارم بیقرار
* * * *
انگلاتم کردیه عمری ازگار
و اوریشم گیسیاکت کردیمه ودار
بی وفا پل برسه دلت نسوخت سیم
براور کور همال نشنیم لا هار
* * * *
پریسکه ده لو تژگات ایفتا ده جونم
هم جا مالگم ورداشتی هم لیز ولونم
دلم ها چی کوچونه ده لوی تژگات
تش ده دل سیلت کنم تشت بسوزنم
* * * * *
نه انوس ده تییم رو نه تو ده هیرم
زنه میرم کردی وبیکس وپیرم
کمنی که تو ونی وگردن دل
رهایی دکارش نی روم و اسیرم
* * * * *
ازگلی ای مالگه چول ونه دجونم
بیقرارم کرده وسوخته سخونم
ازگلی دتش وتژگاکه قدیمه
که چنو تاو وتشش ودل میشینه
* * * *
مرغ دل ده زیواره تا لیشک افتاو
بیقرار دل نگرو بی طاقت وخواو
تش ده لار غصه ده دل سی درد دیری
جوونیم یه لا بردی خوم وه اسیری
××××××××××
بشینی ده کوکلا بن داربلی
مرغ دل بال بزنه ده هشتا پلی
****
کو کلا بارت سنگی دردت گرونه
گپی ومیمونوازی هه چنونه
وابهار،کوگ واشگال ،بویه وجاشو
بو چویل کردمه دیونه
****
دوش دیمت با قافله منزلت خیروا
مه منم و اسریا وا بار لویا
* * *
****
ای خدا داد ه خومن و کی ورارم
چی درخت سر کو شو لیزی نارم
######
(تسیار قافلم ده نی ده سنگر
بعد خوش ها باد برم چی خا ر کنگر)
تسیار قافلم ده نی دیارش
قافله که بی تسیار هل ویده بارش
#######
کوکلا بار ت سنگی دردت گرونه
نا توون و پیرت کرد رنج زمونه
یاد ت یا موسم بهار دوره جوونی
رنگ رشمه قدوالات کردمو دیونه
شعر : فرامرز محمدی
چون کوزه درکوره ی زندگی تن به آتش سپردم اما افسوس به آبی نرسیدم