واگویه

نوزین زرد کژل

نوزین زرد کژلی ده شو بهاری

سر نیا و راه سخت وناهماری

وادل پر ده غصه دی شو دلگیر

می گریخت ده دس بخت نوازمی گیر

ماه نو ده اسمو واچش پرخاو

برف کو لاله ده دشت کوگ ده برفتاو

انتظارش می کشین شو منن بیار

                   چی ستاره اسموچی عاشق زار

او نوزین زرد کژل خوش رنگ ورشمه

ری کرده وکوسار سی او چشمه

تو گوتی و باد صر صر همسفر وی

چی نسیم نو بهار چی تیل تر وی

دس نازک سحر شونه کرد یالش

کو ودشت حیرو منن ده کار بارش

چی اساره دم صو دیر ده نظر وی

سفرش دیر ودراز سووک چی پر وی

ماه نو دلش می هاس بووه ونالش

او می رت و ماه نو من ده خیالش

دوم صیاد قضا تالی ده دومش

گرد وخاک بور نمی کرد وزیر سمش

ای نوزین زرد کزل ستین سر دل

جومسم بیفتم ده بات جورسی چی زل

روزگار نامروت کردت اواره

شو دراز وراه دیر و ناهماره

ارزوی دل تنگ ددسم رتی

انتظارت کشتمه کی هاورگردی

شعر فرامرز محمدی